دانشمنداني كه در راه علم ترور شدند

روايتي از رزمندگاني كه در يك ميدان نبردند، ميداني كه البته راهش، ابزار جنگي اش و جنس تقابلش با آن صحنه‌هاي جنگي كه در ذهن ماست تفاوت دارد، راه اين پيشرفت دانش و ابزار جنگي‌اش ذهن رزمندگانش است؛ فناوري هسته اي؛ دانشي كه چون دشمن چشم ديدن توانمند شدن ايران را در آن ندارد، به يك عرصه نبرد تبديل شده است. اينكه چه كسي در اين جنگ پيروز شده است را با مرور تاريخ مي‌توان به راحتي فهميد؛ براي پيروزي ايران در اين نبرد دانشمندان زيادي جان خودشان را فدا كرده اند. حالا در ادامه گزارش به مرور زندگينامه برخي دانشمنداني مي‌پردازيم كه دشمنان براي توقف پيشرفت ايران در علم هسته‌اي دست به ترور آن‌ها زدند.

اولين شهيد دانشمند هسته‌اي

مسعود علي محمدي ۳ شهريور ۱۳۳۸ در تهران متولد شد، بر حسب علاقه اش تخصص در علم فيزيك را دنبال كرد و توانست در اين حوزه يد طولايي داشته باشد، مدرك كارشناسي خود را از دانشگاه شيراز، مدرك كارشناسي ارشد و دكتراي فيزيك با گرايش ذرات بنيادي را از دانشگاه صنعتي شريف در سال ۱۳۷۱ دريافت كرد. او از دانشجويان نخستين دوره دكتراي فيزيك در داخل ايران بود و اولين فردي است كه در كشور دكتراي خود را در فيزيك دريافت كرده است. بعد از درخشش در حوزه هسته‌اي توجه دشمن را به خود جلب كرد تا اينكه در بامداد ۲۲ دي ماه ۱۳۸۸ هنگام بيرون آمدن از منزلش بر اثر انفجار يك بمب كنترل از راه دور ترور شد.